உலகக் கோப்பை கால்பந்துப் போட்டியில் இந்திய அணி விளையாடத் தகுதி பெற்றது. ஆனால் கடைசி நிமிடத்தில் ஒரு சிக்கல்: ஆட்ட விதிகளின்படி ஷூ போட்டுக் கொண்டுதான் பந்தாட வேண்டும். ஆனால் இந்திய அணியோ, பயணத்திற்கே கோவணத்தை விற்றுத்தான் டிக்கெட் வாங்க வேண்டிய பொருளாதார நிலையில் இருந்தது. அவர்களை வாயிற் காவலர்கள் ஏற இறங்கப் பார்த்துவிட்டு ""புழுதிக் காலெல்லாம் கூடாது, பூட்ஸுக் காலுக்குத்தான் அனுமதி'' என்று திருப்பி அனுப்பிவிட்டார்கள். இந்திய ஃபுட்பால், அன்றைக்குச் சுருண்டு படுத்ததுதான்!
வெறும் கால் நாட்களிலிருந்து வெகு தூரம் வந்துவிட்டது ஸ்போர்ட்ஸ் விஞ்ஞானம். இன்றைக்கு வெற்றி தோல்வியைத் தீர்மானிப்பதே டெக்னாலஜிதான்:
* இந்த முறை பெய்ஜிங் ஒலிம்பிக்ஸ் போட்டியில் நூறு மீட்டர் ஓட்டத்தின் சாம்பியனான பாவெல், காலில் இறகு அணிந்து கொண்டு ஓடுகிறார். பிரத்தியேகமான பாலிமர் இழைகளால் கம்பளம் நெய்வதுபோல் தயாரிக்கப்பட்ட அவருடைய ஷூவின் எடை சுமார் நூறு கிராம்தான். காலில் ஷூ இருப்பதோ, ஏன் கால் என்று ஒன்று இருப்பதோ கூடத் தெரியாது! செவ்வாய் கிரகத்திற்குச் சென்ற மார்ஸ் ரோவர் வாகனத்தில் பயன்பட்ட அதே விண்வெளி தொழில்நுட்பத்தில் விளைந்தது இந்த பாலிமர்.
* மைதானத் தரை கூட மாறிவிட்டது. பந்தயம் ஓடுவதற்கான ட்ராக் முன்னேயெல்லாம் வெறும் கட்டாந்தரையாக இருக்கும். இப்போது அதுவும் ஹைடெக். அதன் மேல் தாவும் கால்களின் சக்தியை உள்வாங்கி வெளியிட்டு ஸ்பிரிங் மாதிரி எகிறச் செய்கிறது. அடியில் ஓர் உறுதியான ஆதார லேயர், அதன் மீது ரப்பர் நுரை, அதன் மேல் சிவப்பு நிற பாலியூரித்தேன் அடுக்கு என்று கலர் கலராக சுதந்திர தின கேக் மாதிரி அமைக்கிறார்கள். பார்த்தால் அப்படியே கடித்துத் தின்று விடலாம் போல் இருக்கிறது!
*888 அன்று பெய்ஜிங் ஒலிம்பிக்ஸின் துவக்க விழாவில் பத்து கோடி டாலர் செலவில் வாண வேடிக்கை விட்டுக் காசைக் கரியாக அடித்தார்கள். உலகிலேயே காஸ்ட்லியான இந்தத் தீபாவளியை டிசைன் செய்தவர் கை என்ற சுருக்கமான பெயர் கொண்ட சீனஅமெரிக்கர்; பைரோ டெக்னிக்கில் கை தேர்ந்தவர். ஒவ்வொரு பட்டாசும் துல்லியமாகத் தத்தமது நேரத்தில் வெடிப்பதற்காக அவற்றுக்குள் சிலிக்கான் சில்லு பொருத்தி கம்ப்யூட்டர் உதவியால் நெருப்பு நடனங்களை வடிவமைத்தார்.
* உலகிலேயே காற்றில் மாசு அதிகம் உள்ள நகரங்களில் ஒன்று பெய்ஜிங். மென்னியைப் பிடிக்கிற பொல்யூஷன்! சர்வ தேச விளையாட்டு வீரர்கள் இருமப் போகிறார்களே என்பதற்காகப் பல மாதமாகவே புகையைக் குறைக்கப் பாடுபட்டு வருகிறது சீனா. கம்யூனிச நாட்டில் ஒரு சௌகரியம், தொழிற்சங்கத் தொல்லைகள் கிடையாது. எனவே பல தொழிற்சாலைகளை ஒரேயடியாக மூடிவிட்டார்கள். ரோட்டில் கார்கள் போவதற்குக் கட்டுப்பாடுகள். மணிக்கு ஒரு முறை காற்றின் தூய்மையை அளந்து பார்த்து கந்தகம் ஓசோன், தூசு மாசு எல்லாவற்றையும் கவனிக்கிறார்கள்.
* எல்லாவகை ஆட்டக்காரர்களுமே தாங்கள் பயிற்சி செய்வதை டிஜிட்டல் காமிராக்களில் வீடியோவாக எடுத்து வைத்துக் கொள்கிறார்கள். கோச்சுடன் உட்கார்ந்து அதை ஸ்லோ மோஷனில் போட்டுப் போட்டுப் பார்த்து அங்குலம் அங்குலமாக ஒவ்வொரு அசைவையும் செப்பனிட்டுக் கொள்வார்கள். ஒலிம்பிக்ஸ் தரத்து போட்டிகளில் வெற்றிக்கும் தோல்விக்கும் இடையே மயிரிழைதான் இடைவெளி. ஒரு செகண்டின் நூறில் ஒரு பாகம்கூட முக்கியம். எனவே மனித உடம்பு, உடை, காற்று போன்றவற்றின் இயற்பியலை அக்கக்காக அலசி எல்லாவற்றையும் உன்னதமாகத் தீட்டிக் கொள்கிறார்கள்.
* அடுத்த ஒலிம்பிக்கிற்காக ஆஸ்திரேலியாவில் இப்போதே ஒரு புத்திசாலி நீச்சல் குளம் அமைத்திருக்கிறார்கள். குளம் முழுவதும் தண்ணீருக்கு மேலேயும் அடியிலும் காமிராக்கள். (நீச்சல் வீரர்கள் நழுவாத ஜட்டி அணிவது அவசியம்). அங்கங்கே காந்தக் கதவுகள், எலக்ட்ரானிக் கருவிகள் பொருத்தி நேரம், வேகம் எல்லாவற்றையும் நுணுக்கமாக அளந்து, போட்டியின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் நீச்சல் குளமே பதிவு செய்துவிடுகிறது.
* ஸ்பீடோ கம்பெனி ஒலிம்பிக்ஸை மனதில் வைத்து லேசர் ரேஸர் என்று ஒரு நீச்சல் உடை தயாரித்திருக்கிறது. உடலோடு ஒட்டி மற்றொரு தோல் மாதிரி இருக்கும் இந்த உடையை அணிந்து கொண்டால் நாமும் வாளை மீனாய் நீந்த ஆரம்பித்து விடுவோமாம். நவீன ஃபாஷன் டிசைனரால் வடிவமைக்கப்பட்டு, நாசாவின் ஆராய்ச்சி சாலைகளில் பரிசோதனை செய்யப்பட்ட இந்த ஹைடெக் நீச்சல் உடை, கடந்த ஆறு மாதத்தில் மட்டும் ஐம்பது புதிய நீச்சல் ரெக்கார்டுகளை உருவாக்கியிருக்கிறது. ""இனிமேல் ரேஸர் இல்லாமல் நீச்சல் போட்டியில் இறங்க யாரும் துணிய மாட்டார்கள்'' என்று பேசிக்கொள்கிறார்கள்.
* போல்வால்ட் (இதற்குத் தமிழ் என்ன? கோல் தாண்டல்? போட்டியில் முதலில் ஹிக்கரி மரக் குச்சிகளைத்தான் உபயோகித்து வந்தார்கள். ஐந்து மீட்டர் உயரம் என்பது உலக ரிக்கார்டாக இருந்தது. பிறகு மூங்கிலை அனுமதித்தார்கள். மூங்கில் லேசாக இருப்பதால் சற்று அதிக உயரம் தாண்ட முடிந்தது. 1960 வாக்கில் கண்ணாடி ஃபைபர் குச்சிகள் வந்த பிறகு அநாயசமாக ஆறரை மீட்டர் தாண்ட ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். உச்சியில் இருக்கும்போது குச்சி மளுக்கென்று முறியாது என்ற நம்பிக்கை வந்ததும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்.
ஒரு மனிதன் நூறு மீட்டர் ஓட்டத்தை முடிக்கும் தூரம் வருடா வருடம் இம்மி இம்மியாகக் குறைந்து கொண்டே வருகிறது, இம்மி என்றால் எம்மி? ஒரு செகண்டில் ஆயிரத்தில் ஒரு பாகம்! இவ்வளவு நுணுக்கமாக நேரத்தை அளக்க வேண்டுமென்றால் பாரம்பரியமான ஸ்டாப் வாட்ச் வைத்துக் கொண்டு நிற்கும் குண்டு அம்பயரின் விரல்களுக்கு வேகம் போதாது. வினாடிக்கு ஆயிரம் தடவை துடிக்கும் ஒளி இழைகளையும் ஃபோட்டோ சென்ஸர் என்கிற ஒளி உணரும் கருவியையும் வைத்துக் கொண்டுதான் வெற்றி தோல்விகள் நிச்சயிக்கப்படுகின்றன.
* ஈட்டி எறிதல், வட்டு வீசுதல் போன்ற போட்டிகளுக்குத் தேவைப்படும் இயற்பியல், விமானங்களை வடிவமைக்கும் அதே விஞ்ஞானம். காட் (இஅஈ) மென்பொருள் வைத்துக்கொண்டு இவற்றை டிசைன் செய்ய ஆரம்பித்ததில் இந்த ஸ்போர்ட்ஸ் எங்கேயோ போய்விட்டது. 1906ல் ஐம்பது மீட்டருக்கு ஈட்டி வீசினால் உலக ரெக்கார்ட். இப்போது நூறு மீட்டர்கூட சர்வ சாதாரணம். ஒரேயடியாக எதிர்ப் பக்க காலரியில் பாய்ந்து பார்வையாளர் யாரையாவது தீர்த்துக் கட்டிவிடப் போகிறதே என்று கவலையாக இருக்கிறது.
* ஒலிம்பிக்ஸ் ஆரம்பிப்பதற்கு முன் சம்பிரதாயமாக ஒரு தீவட்டியை எடுத்துக்கொண்டு நாடு நாடாக ஓட வருவார்களே, அதில் கூட ப்ரோபேன், ப்யூடேன் போன்ற திரவ எரிபொருள்கள், காற்று மழையில் அணையாமல் இருக்க தனிப்பட்ட பர்னர் அமைப்பு என்று சிக்கலான டெக்னாலஜி இருக்கிறது. தண்ணீருக்கு அடியிலும் இமயமலை உச்சியிலும் நின்று எரியும் கெமிக்கல் தீவட்டிகள் உண்டு. 1976 ஒலிம்பிக்ஸில் கிரேக்க நாட்டில் ஏற்றப்பட்ட தீவட்டியின் சக்தியை மின்சார அலைகளாக மாற்றி சாட்டிலைட் வழியாக கனடாவுக்கு அனுப்பி, அங்கே லேசர் வைத்து ஜோதியை மறுபடி ஏற்றினார்கள்.
* எதிராளியைவிட எப்படியாவது சில மில்லிசெகண்ட் அல்லது சில மில்லி மீட்டர் முந்திவிட வேண்டும் என்ற வெறியில் விளையாட்டு வீரர்களும் நம் அரசியல்வாதிகள் மாதிரி நிழலான செயல்களில் இறங்கிவிட்டார்கள். ஜீன் டோபிங் (ஞ்ங்ய்ங் க்ர்ல்ண்ய்ஞ்) என்பது, உடலின் தசைகளுக்குள் செயற்கை மரபீனிகளைப் புகுத்தி அவற்றை வலுவாக்கும் முறை. இந்த விளையாட்டெல்லாம் கடைசியில் கான்சரில் போய் முடிந்தாலும் அவர்களுக்குக் கவலையில்லை; அந்த பத்து செகண்ட் போட்டியில் வாழ்நாளில் ஒரு முறை வென்றால் போதும்!
* ஆர்வக் கோளாறில் நம் ஊரிலும் ஒலிம்பிக்ஸை நடத்திப் பார்க்க வேண்டுமென்று யாருக்காவது தோன்றினால், ஒரு நடை கனடாவுக்குப் போய் விசாரித்துவிட்டு வரவும். 1976ல் மாண்ட்ரியால் நகரம் தன் சக்திக்கு மீறி கடன் வாங்கி ஒலிம்பிக்ஸை நடத்தியது. அடுத்த முப்பது வருடம் வயிற்றில் ஈரத் துணி போட்டுக் கொண்டு கடனை அடைக்க வேண்டியிருந்தது!
வெறும் கால் நாட்களிலிருந்து வெகு தூரம் வந்துவிட்டது ஸ்போர்ட்ஸ் விஞ்ஞானம். இன்றைக்கு வெற்றி தோல்வியைத் தீர்மானிப்பதே டெக்னாலஜிதான்:
* இந்த முறை பெய்ஜிங் ஒலிம்பிக்ஸ் போட்டியில் நூறு மீட்டர் ஓட்டத்தின் சாம்பியனான பாவெல், காலில் இறகு அணிந்து கொண்டு ஓடுகிறார். பிரத்தியேகமான பாலிமர் இழைகளால் கம்பளம் நெய்வதுபோல் தயாரிக்கப்பட்ட அவருடைய ஷூவின் எடை சுமார் நூறு கிராம்தான். காலில் ஷூ இருப்பதோ, ஏன் கால் என்று ஒன்று இருப்பதோ கூடத் தெரியாது! செவ்வாய் கிரகத்திற்குச் சென்ற மார்ஸ் ரோவர் வாகனத்தில் பயன்பட்ட அதே விண்வெளி தொழில்நுட்பத்தில் விளைந்தது இந்த பாலிமர்.
* மைதானத் தரை கூட மாறிவிட்டது. பந்தயம் ஓடுவதற்கான ட்ராக் முன்னேயெல்லாம் வெறும் கட்டாந்தரையாக இருக்கும். இப்போது அதுவும் ஹைடெக். அதன் மேல் தாவும் கால்களின் சக்தியை உள்வாங்கி வெளியிட்டு ஸ்பிரிங் மாதிரி எகிறச் செய்கிறது. அடியில் ஓர் உறுதியான ஆதார லேயர், அதன் மீது ரப்பர் நுரை, அதன் மேல் சிவப்பு நிற பாலியூரித்தேன் அடுக்கு என்று கலர் கலராக சுதந்திர தின கேக் மாதிரி அமைக்கிறார்கள். பார்த்தால் அப்படியே கடித்துத் தின்று விடலாம் போல் இருக்கிறது!
*888 அன்று பெய்ஜிங் ஒலிம்பிக்ஸின் துவக்க விழாவில் பத்து கோடி டாலர் செலவில் வாண வேடிக்கை விட்டுக் காசைக் கரியாக அடித்தார்கள். உலகிலேயே காஸ்ட்லியான இந்தத் தீபாவளியை டிசைன் செய்தவர் கை என்ற சுருக்கமான பெயர் கொண்ட சீனஅமெரிக்கர்; பைரோ டெக்னிக்கில் கை தேர்ந்தவர். ஒவ்வொரு பட்டாசும் துல்லியமாகத் தத்தமது நேரத்தில் வெடிப்பதற்காக அவற்றுக்குள் சிலிக்கான் சில்லு பொருத்தி கம்ப்யூட்டர் உதவியால் நெருப்பு நடனங்களை வடிவமைத்தார்.
* உலகிலேயே காற்றில் மாசு அதிகம் உள்ள நகரங்களில் ஒன்று பெய்ஜிங். மென்னியைப் பிடிக்கிற பொல்யூஷன்! சர்வ தேச விளையாட்டு வீரர்கள் இருமப் போகிறார்களே என்பதற்காகப் பல மாதமாகவே புகையைக் குறைக்கப் பாடுபட்டு வருகிறது சீனா. கம்யூனிச நாட்டில் ஒரு சௌகரியம், தொழிற்சங்கத் தொல்லைகள் கிடையாது. எனவே பல தொழிற்சாலைகளை ஒரேயடியாக மூடிவிட்டார்கள். ரோட்டில் கார்கள் போவதற்குக் கட்டுப்பாடுகள். மணிக்கு ஒரு முறை காற்றின் தூய்மையை அளந்து பார்த்து கந்தகம் ஓசோன், தூசு மாசு எல்லாவற்றையும் கவனிக்கிறார்கள்.
* எல்லாவகை ஆட்டக்காரர்களுமே தாங்கள் பயிற்சி செய்வதை டிஜிட்டல் காமிராக்களில் வீடியோவாக எடுத்து வைத்துக் கொள்கிறார்கள். கோச்சுடன் உட்கார்ந்து அதை ஸ்லோ மோஷனில் போட்டுப் போட்டுப் பார்த்து அங்குலம் அங்குலமாக ஒவ்வொரு அசைவையும் செப்பனிட்டுக் கொள்வார்கள். ஒலிம்பிக்ஸ் தரத்து போட்டிகளில் வெற்றிக்கும் தோல்விக்கும் இடையே மயிரிழைதான் இடைவெளி. ஒரு செகண்டின் நூறில் ஒரு பாகம்கூட முக்கியம். எனவே மனித உடம்பு, உடை, காற்று போன்றவற்றின் இயற்பியலை அக்கக்காக அலசி எல்லாவற்றையும் உன்னதமாகத் தீட்டிக் கொள்கிறார்கள்.
* அடுத்த ஒலிம்பிக்கிற்காக ஆஸ்திரேலியாவில் இப்போதே ஒரு புத்திசாலி நீச்சல் குளம் அமைத்திருக்கிறார்கள். குளம் முழுவதும் தண்ணீருக்கு மேலேயும் அடியிலும் காமிராக்கள். (நீச்சல் வீரர்கள் நழுவாத ஜட்டி அணிவது அவசியம்). அங்கங்கே காந்தக் கதவுகள், எலக்ட்ரானிக் கருவிகள் பொருத்தி நேரம், வேகம் எல்லாவற்றையும் நுணுக்கமாக அளந்து, போட்டியின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் நீச்சல் குளமே பதிவு செய்துவிடுகிறது.
* ஸ்பீடோ கம்பெனி ஒலிம்பிக்ஸை மனதில் வைத்து லேசர் ரேஸர் என்று ஒரு நீச்சல் உடை தயாரித்திருக்கிறது. உடலோடு ஒட்டி மற்றொரு தோல் மாதிரி இருக்கும் இந்த உடையை அணிந்து கொண்டால் நாமும் வாளை மீனாய் நீந்த ஆரம்பித்து விடுவோமாம். நவீன ஃபாஷன் டிசைனரால் வடிவமைக்கப்பட்டு, நாசாவின் ஆராய்ச்சி சாலைகளில் பரிசோதனை செய்யப்பட்ட இந்த ஹைடெக் நீச்சல் உடை, கடந்த ஆறு மாதத்தில் மட்டும் ஐம்பது புதிய நீச்சல் ரெக்கார்டுகளை உருவாக்கியிருக்கிறது. ""இனிமேல் ரேஸர் இல்லாமல் நீச்சல் போட்டியில் இறங்க யாரும் துணிய மாட்டார்கள்'' என்று பேசிக்கொள்கிறார்கள்.
* போல்வால்ட் (இதற்குத் தமிழ் என்ன? கோல் தாண்டல்? போட்டியில் முதலில் ஹிக்கரி மரக் குச்சிகளைத்தான் உபயோகித்து வந்தார்கள். ஐந்து மீட்டர் உயரம் என்பது உலக ரிக்கார்டாக இருந்தது. பிறகு மூங்கிலை அனுமதித்தார்கள். மூங்கில் லேசாக இருப்பதால் சற்று அதிக உயரம் தாண்ட முடிந்தது. 1960 வாக்கில் கண்ணாடி ஃபைபர் குச்சிகள் வந்த பிறகு அநாயசமாக ஆறரை மீட்டர் தாண்ட ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். உச்சியில் இருக்கும்போது குச்சி மளுக்கென்று முறியாது என்ற நம்பிக்கை வந்ததும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்.
ஒரு மனிதன் நூறு மீட்டர் ஓட்டத்தை முடிக்கும் தூரம் வருடா வருடம் இம்மி இம்மியாகக் குறைந்து கொண்டே வருகிறது, இம்மி என்றால் எம்மி? ஒரு செகண்டில் ஆயிரத்தில் ஒரு பாகம்! இவ்வளவு நுணுக்கமாக நேரத்தை அளக்க வேண்டுமென்றால் பாரம்பரியமான ஸ்டாப் வாட்ச் வைத்துக் கொண்டு நிற்கும் குண்டு அம்பயரின் விரல்களுக்கு வேகம் போதாது. வினாடிக்கு ஆயிரம் தடவை துடிக்கும் ஒளி இழைகளையும் ஃபோட்டோ சென்ஸர் என்கிற ஒளி உணரும் கருவியையும் வைத்துக் கொண்டுதான் வெற்றி தோல்விகள் நிச்சயிக்கப்படுகின்றன.
* ஈட்டி எறிதல், வட்டு வீசுதல் போன்ற போட்டிகளுக்குத் தேவைப்படும் இயற்பியல், விமானங்களை வடிவமைக்கும் அதே விஞ்ஞானம். காட் (இஅஈ) மென்பொருள் வைத்துக்கொண்டு இவற்றை டிசைன் செய்ய ஆரம்பித்ததில் இந்த ஸ்போர்ட்ஸ் எங்கேயோ போய்விட்டது. 1906ல் ஐம்பது மீட்டருக்கு ஈட்டி வீசினால் உலக ரெக்கார்ட். இப்போது நூறு மீட்டர்கூட சர்வ சாதாரணம். ஒரேயடியாக எதிர்ப் பக்க காலரியில் பாய்ந்து பார்வையாளர் யாரையாவது தீர்த்துக் கட்டிவிடப் போகிறதே என்று கவலையாக இருக்கிறது.
* ஒலிம்பிக்ஸ் ஆரம்பிப்பதற்கு முன் சம்பிரதாயமாக ஒரு தீவட்டியை எடுத்துக்கொண்டு நாடு நாடாக ஓட வருவார்களே, அதில் கூட ப்ரோபேன், ப்யூடேன் போன்ற திரவ எரிபொருள்கள், காற்று மழையில் அணையாமல் இருக்க தனிப்பட்ட பர்னர் அமைப்பு என்று சிக்கலான டெக்னாலஜி இருக்கிறது. தண்ணீருக்கு அடியிலும் இமயமலை உச்சியிலும் நின்று எரியும் கெமிக்கல் தீவட்டிகள் உண்டு. 1976 ஒலிம்பிக்ஸில் கிரேக்க நாட்டில் ஏற்றப்பட்ட தீவட்டியின் சக்தியை மின்சார அலைகளாக மாற்றி சாட்டிலைட் வழியாக கனடாவுக்கு அனுப்பி, அங்கே லேசர் வைத்து ஜோதியை மறுபடி ஏற்றினார்கள்.
* எதிராளியைவிட எப்படியாவது சில மில்லிசெகண்ட் அல்லது சில மில்லி மீட்டர் முந்திவிட வேண்டும் என்ற வெறியில் விளையாட்டு வீரர்களும் நம் அரசியல்வாதிகள் மாதிரி நிழலான செயல்களில் இறங்கிவிட்டார்கள். ஜீன் டோபிங் (ஞ்ங்ய்ங் க்ர்ல்ண்ய்ஞ்) என்பது, உடலின் தசைகளுக்குள் செயற்கை மரபீனிகளைப் புகுத்தி அவற்றை வலுவாக்கும் முறை. இந்த விளையாட்டெல்லாம் கடைசியில் கான்சரில் போய் முடிந்தாலும் அவர்களுக்குக் கவலையில்லை; அந்த பத்து செகண்ட் போட்டியில் வாழ்நாளில் ஒரு முறை வென்றால் போதும்!
* ஆர்வக் கோளாறில் நம் ஊரிலும் ஒலிம்பிக்ஸை நடத்திப் பார்க்க வேண்டுமென்று யாருக்காவது தோன்றினால், ஒரு நடை கனடாவுக்குப் போய் விசாரித்துவிட்டு வரவும். 1976ல் மாண்ட்ரியால் நகரம் தன் சக்திக்கு மீறி கடன் வாங்கி ஒலிம்பிக்ஸை நடத்தியது. அடுத்த முப்பது வருடம் வயிற்றில் ஈரத் துணி போட்டுக் கொண்டு கடனை அடைக்க வேண்டியிருந்தது!
நன்றி : தினமணி
0 comments:
Post a Comment